hor.de | Gedichtsammlung | Wörterlisten | Notizen
Hoimwaih
I bi' suscht gean alloi'
Und aber nu dahoi',
Dohinna in deam fremda Land,
Do tuat mer's no der Hoimet ahnd,
Denn's ischt au gar so weit
Und i kenn koine Leut.
Dahoi', do isch halt schö;
Wenn i im Seassel bi',
Und Weib und Kind so um mi sand,
Em Vatter d' Hosa flicka tand,
Und i, so oft i ma',
"He, Muater" schreia ka'.
Zwor hätt i hia koi' Naut,
Hau' d' Pflicht und's tägli Braut,
Und's Vogelsang heancht au'sagfähr,
Aß höb i z'Attahöfa wär,
Nu's Kefat ischt mer z'frend,
Und's will mer it in Send.
Drum denk i hoi' und hoi',
Und dopplat, weil i moi',
As wear do hia nu Fearbas gmacht,
Denn d' Dökter haud so gspässig glacht -
Dr Teixel trau de Leut,
Wo's sovel Schräapfer geit.
Jeatz haun i's so im Si' -
Wenn i gauh wieder bi'
Dahoi im Seassel in meim Hous,
Noch bringat mi viar Roß it rous;
Belib allaweil dahoi'
Und b'halt mei Kogastoi!